Actividade 10

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE10.
Os conceptos están definidos nas páxinas 51 e 53 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Navegadores GPS. Busca unha imaxe na rede.

Navegador GPS: O GPS ( Global Positioning System ) é un sistema que permite determinar a posicion dun obxecto ou dunha persoa, en calquera lugar do planeta, cunha precision de poucos metros ou, incluso centimetros.
A tecnologia GPS esta baseada na utilizacion 24 satelites cuxas orbitas estan sincronizadas para cubrir toda a superficie terrestre.
Os navegadores GPS dispoñen dun receptor GPS capaz de recibir os sinais dos satelites. Unha vez que o receptor ten o sinal de catro satelites, polo menos, o navegador é capaz de determinar cal é o seu posicion por triangulacion.
Os navegadores dispoñen de cartografia e software especifico para situar as coordenadas do GPS sobre o mapa, analizar as posibles rutas para chegar a un destino concreto e planificar a que consideren mais adecuada segun os criterios que o usuario especifique.Devanditos navegadores poden estar integrados, en vehiculos e telefonos intelixentes, ou ben como dispositivos independentes, sendo algúns dos modelos mais estendidos Navman e Tom Tom Navigator.

• Google Glass. Busca unha imaxe na rede. 

Google Glass son unhas lentes de alta tecnologia, desenvolvidas por Google, que funcionan como asistente virtual utilizando realidade aumentada. Conectan ao usuario co seu telefono intelixente a traves de voz e a imaxe móstrase nunha pequena pantalla incorporada. Esta pantalla esta conectada a unha camara, un microfono e un altofalante. Mediante unha conexion Wi-Fi e Bluetooth, as lentes poden comunicarse con outros dispositivos e aplicacións da internet.
Utilizan unha version reducida do sistema operativo Android. Algunhas das súas aplicacións son tomar fotos, gravar vídeos, navegar por Internet e usar a
 mayoria de aplicacións de Google.

• Smart Watch. Busca unha imaxe na rede. 

Un reloxo intelixente ( SmartWatch ) é un reloxo de pulseira que integra funcións similares ás das dun telefono intelixente ou un computador portatil. Utiliza a tecnologia Wi-Fi, Bluetooth ou conexion movil para conectarse a Internet e intercambiar informacion con outros dispositivos.
Estes dispositivos poden incluír caracteristicas como un acelerometro, altimetro, barometro, brujula, cronografo, equipo de mergullo, calculadora, telefono movil, GPS, pantalla grafica, altofalante, axenda, etc.
Doutra banda, estes reloxos inclúen o seu propio sistema de aplicacións, que adoitan estar relacionadas coa saúde e o deporte, a produtividade, os contidos multimedia, os xogos e o acceso a redes sociais.

Actividade 8

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE8. Os conceptos están definidos na páxina 48 e 50 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes: 

(0.75 puntos) Tarxeta de rede. Busca imaxe ou imaxes na rede onde aparezan identificados os conectores. 
Tarxeta de rede: Para un ordenador pode comunicarse con outros ordenadores ou dispositivos, ten que ter un adaptador de tarxeta ou de rede (hardware) e, por suposto, ter instalado o controlador (software) no sistema operativo que se pode usar .
Unha tarxeta de rede tamén é chamado de NIC (Network Interface Card), xa que proporcionan unha interface de rede, o conector é diferente dependendo do tipo de cabeamento; O máis utilizado é o conector RJ-45 para cabeamento UTP necesario.
Existen tamén tarxetas sen fíos que transmiten información por ondas electromagneticasy, polo tanto, non hai conectores ou cables de necesidade. Estas tarxetas poden levar unha pequena antena para aumentar a potencia do sinal e mellorar a transferencia.








(0.75 puntos) Concentrador e conmutador. Busca unha imaxe de cada un na rede. 

Os concentradores e os conmutadores son dispositivos que interconectan os cables dunha rede. A funcion de cada un é a sigiente:
Concentrador ou hub: A este dispositivo chegan todos os cables da rede, un por cada computador ou dispositivo, actuando de ponte. Cando un computador envia informacion, o concentrador a reenvia a todos, para que o destinatario tómea e o resto refúguea.
 

Conmutador ou switch: Ten caracteristicas similares ao hub, pero con algunhas outras fuciones engadida. Unha delas é que, ademas de servir de ponte para a conexion de todos os computadores, é capaz de identificar os equipos que ten conectados, polo que non necesita enviar a informacion a todos eles, senón só ao destinatario. Evítase asi sobrecargar a rede e a colision de datos. Outra diferenza é que, ademas de equipos, permite interconectar rede do mesmo tipo.
 

Na actualidade, utilízanse maioritariamente os switvh, que adoitan ofrecer, ademas dos conectores RJ-45 para redes cableadas, tecnologia WI-FI para conexións inalambrica.
 

(0.5 puntos) Punto de acceso. Busca unha imaxe na rede.
Nunha rede de area local cableada, tambien é posible instalar un punto de acceso inalambrico de maneira que, ademas dos computadores conectados por cable, póidanse conectar á rede outros dispositivos de forma inalambrica.

Tema 2 Hardware

ACTIVIDADE2.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 32 e 33 do libro (non é necesario buscar información adicional, excepto no punto 1) e son os seguintes:

• Superordenador Mare Nostrum. Busca información (aprox 15 liñas) e imaxe na rede.
• Tablets. Busca imaxe na rede.
• Smartphones. Busca imaxe na rede. 

 Actividade 4.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 36 e 37 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• RAM. Busca imaxe na rede.
• Memoria caché.
• Memoria virtual.
• Memoria ROM-BIOS.
• Memoria RAM-CMOS.

ACTIVIDADE6.PDF
Impresora 3D.
Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). 

• Buscando a información na rede redacta aproximadamente 25 liñas explicando o seu principio de funcionamento, tipos e aplicacións. 
• Engade un vídeo da rede (duración non superior a 3 minutos si é posible).

A impresora 3D: é unha máquina ou dispositivo mecánico capaz de, mediante diversos procesos utilizados, sintetizar un obxecto tridimensional. Na impresión en 3D, as sucesivas capas de material fórmanse baixo control por computador. Estes obxectos poden ser de case calquera forma ou xeometría, e prodúcense a partir dun modelo 3D ou outra fonte de datos electrónicos. Unha impresora 3D é un tipo de robot de manufactura industrial.

3 tipos de impresoras 3D:

- Impresoras 3D de tinta: No caso das impresoras de tinta, o po compositivo utilizado pode ser a base de escaiola ou celulosa . O resultado é bastante fráxil, polo que convén someter a peza a unha infiltración a base de cianocrilato ou epoxis para darlle a dureza necesaria. A vantaxe é que é un método máis rápido e económico, aínda que as pezas son máis fráxiles.

- Impresoras 3D de láser: No caso das impresoras de láser, ao acabar o proceso de impresión, debe esperarse un tempo para que o material acabe de polimerizarse. A vantaxe é que as pezas son máis resistentes, aínda que o proceso é máis lento e máis custoso.

- Impresoras que inxectan polímeros: Outra tecnoloxía de impresión 3D funciona inxectando resinas en estado líquido e curándoas con luz ultravioleta. Caracterízase pola súa precisión e acabado de superficie, as pezas están totalmente curadas ao terminar a impresión e non hai tempo de espera.

Aplicacións: O campo do medicamento é un dos máis avanzados en canto ao uso das impresoras 3D. Existen impresoras que son capaces de crear guías cirúrxicas e modelos dentais. Tambien son utilizados nos transplantes; existen dous casos: que necesiten coller pel dunha parte do corpo e colocala na lesión, cousa moi dolorosa, ou que necesiten reconstruír algún óso. En ambos os casos as impresoras en tres dimensións poden axudarnos. As impresoras 3D tambien son usadas para crear órganos úsanse células vivas como material para imprimir. A partir destas é posible xerar un órgano para implantarllo a unha persoa. 

 

Tema 2

Google sites

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: NANOTECNOLOXÍA

• Definición de Nanotecnoloxía, incluindo a definición de nanómetro. 

A nanotecnoloxía non é unha tecnoloxía específica; nin sequera un grupo de tecnoloxías ben definidas. A nanotecnoloxía é máis ben un campo moi amplo e heteroxéneo da tecnoloxía no que se deiseñan, caracterizan, producen e aplican estruturas, compoñentes e sistemas mantendo un control sobre o tamaño e a forma dos seus elementos constituíntes (átomos, moléculas ó macromoléculas) a nivel da escala dos nanómetros, de tal maneira que ditas estruturas, compoñentes ou sistemas posúen polo menos unha propiedade característica nova ou mellorada debido ao pequeno tamaño dos seus constituíntes.

A nanotecnoloxía utiliza un amplo rango de disciplinas científi co-técnicas co fi n de estudar materiales, partículas e estruturas que implican a creación ou presenza de elementos que teñen polo menos unha dimensión espacial inferior aos 100nm, sendo un nanómetro a millonésima parte dun milímetro. Os materiais constituídos por estruturas tan pequenas, a miúdo presentan propiedades distintas aos materiais tradicionais independentemente de que estean compostos polos mesmos constituíntes químicos. Por exemplo, poden presentar novas propiedades mecánicas, ópticas, químicas, magnéticas ou electrónicas.

• Nanoelectrónica: a qué dará lugar? Relación coa tecnoloxía Informática.

A nanoelectrónica dará lugar a sistemas de almacenamento de datos de moi alta densidade de registro e as novas tecnoloxías de visualización a base de plásticos flexibles. A longo prazo, o desenvolvemento da nanoelectrónica molecular ou biomolecular, a espintrónica e a informática cuántica abrirán novos horizontes á tecnoloxía informática. A nanoelectrónica estará na orixe dunha nova xeración de computadores, teléfonos, automóbiles, electrodomésticos e calquera sistema de automatización necesario en calquera equipo de aplicación industrial ou doméstico.

• Nanobiotecnoloxía: qué disciplinas combina? Aplicacións en Medicina. 

No caso da nanobiotecnología, está a combinarse a enxeñería a nivel molecular coa bioloxía, ben manipulando directamente sistemas vivos, ou creando biochips como os que xa se están produciendo na actualidade inspirados en materiais biolóxicos. Nun futuro próximo, a nanobiotecnología proveranos con novas innovacións extraordinarias no campo do medicamento por exemplo, con novos sistemas de diagnóstico miniaturizados que poderían implantarse e utilizarse na detección precoz de enfermedades, recubrimientos e nanocompuestos desenvolvidos mediante o recurso ás nanotecnoloxías, non exclusivamente en a súa produción senón nos conceptos de deseño dos materiales constituíntes, que mellorarán a bioactividad e biocompatibilidad dos implantes, novas matrices soporte capaces de auto estruturarse que están a facilitar o desenvolvemento de unha nova xeración de materiais no ámbito da ingeniería de tecidos e dos materiais biomiméticos, abrindo a posibilidade, a longo prazo, de conseguir a síntese de órganos de substitución. Están a desenvolverse novos sistemas de administración dirixida de medicamentos e recentemente conseguiuse levar e introducir nanopartículas ao interior de células cancerosas para o seu tratamento, por exemplo, mediante calor.

• Aplicacións á producción e almacenamento de enerxía. 

No campo da produción e almacenamento de enerxía poderá benefi ciarse, por exemplo, de os novos desenvolvementos en pilas de combustible ou sólidos lixeiros nanoestructurados que teñen o potencial para un almacenamento efi caz do hidróxeno. Están a desenvolverse tamén células solares fotovoltaicas efi caces e de baixo custo (por exemplo a «pintura solar»). Os avances no campo das nanotecnoloxías tamén permitirán aforros enerxéticos a través dunha mellora dos illamentos, do transporte e dunha iluminación máis eficaz.

• Avances en Ciencias de Materiais. 

Na ciencia dos materiais mediante o recurso ás nanotecnoloxías son de gran alcance e o seu impacto deixarase sentir en case todos os sectores. As nanopartículas xa se empregan para reforzar materiais ou funcionalizar cosméticos. Recórrese ao uso de nanoestructuras superficiales para conseguir superficies resistentes ao relado, hidrófugas, limpas ou estériles. O enxerto selectivo de moléculas orgánicas a través da nanoestructuración superfi cial permitirá avanzar na fabricación de biosensores e de dispositivos electrónicos moleculares. Así mesmo, pódense mellorar e facer avanzar enormemente os rendementos dos materiais en condicións extremas, coas consecuentes aplicacións nos sectores espacial e aeronáutico.

• Fabricación a nivel nanométrico. 

A fabricación a nivel nanométrico esixe un novo enfoque interdisciplinar tanto na investigación como nos procesos de fabricación. Conceptualmente considéranse dúas vías de traballo: a primeira consiste na miniaturización dos microsistemas denominado enfoque «de arriba abaixo» ou «top-down» e a segunda, en imitar a natureza mediante o desenvolvemento de estruturas a partir dos niveis atómico e molecular denominado enfoque «de abaixo arriba» ou «bottom-up». O primeiro podería describirse como un proceso de ensamblaxe, o segundo como un proceso de síntese. O enfoque de abaixo a arriba atópase en fase inicial de desenvolvemento, pero o seu impacto potencial é de gran alcance e podería alterar as rutas actuais de produción.

• Beneficios para a investigación sobre alimentos, auga e medio ambiente. 

A fabricación a nivel nanométrico esixe un novo enfoque interdisciplinar tanto na investigación como nos procesos de fabricación. Conceptualmente considéranse dúas vías de traballo: a primeira consiste na miniaturización dous microsistemas denominado enfoque «de arriba abaixo» ou «top-down» e a segunda, en imitar a natureza mediante ou desenvolvemento de estruturas a partir dúas niveis atómico e molecular denominado enfoque «de abaixo arriba» ou «bottom-up». Ou primeiro podería describirse como un proceso de ensamblaxe, ou segundo como un proceso de síntese. Ou enfoque de abaixo a arriba atópase en fase inicial de desenvolvemento, pero ou seu impacto potencial é de gran alcance e podería alterar as rutas actuais de produción.

• Contribución á seguridade. 

A contribución á seguridade poderá realizarse a través de, por exemplo, novos sistemas de detección de alta especificidad de alerta precoz ante axentes químicos ou biolóxicos, sensibles ata o nivel molecular. O nanoetiquetado dos billetes de banco podería contribuír á protección da propiedade. Tamén está en marcha o desenvolvemento de novas técnicas criptográficas para a comunicación de datos.

• Exemplos de produtos comercializados actualmente desenrolados a través de nanotecnoloxías.

Xa se comercializaron varios produtos desenvolvidos a través das nanotecnoloxías. Trátase de produtos sanitarios (vendaxes, válvulas cardíacas, etc.), compoñentes electrónicos, pintura resistente ao relado, equipos deportivos, teas antiarrugas e antimanchas e lociones solares. Os analistas cifran o mercado deste tipo de produtos na actualidade en aproximadamente 2.500 millóns de euros, pero opinan que ascenderá por centos de miles de millóns de euros para o ano 2010 e a un billón despois desa data.

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: ROBOTICA.

                   

• Definición completa de Robot e Robótica. Explica os termos reprogramable e multifuncional aplicados a un robot.
• Características dos robots. 
• Tipos de robots según o sistema de coordenadas. Captura de pantalla os debuxos de sistemas de coordenadas e os pegas en Open Office Draw, os recortas e engades os textos correspondentes co cadro de textos que aparece no cadro de ferramentas da parte inferior da pantalla. Unha vez rematado exportas o arquivo en formato .PNG e o insertas como imaxe no teu blog
• Tipos de sensores empregados nos robots. En cada apartado inclue unha imaxe.

• Clasificación xeral. En cada apartado inclue unha imaxe. 

1.- INTRODUCIÓN Á ROBÓTICA

   En 1979, o Robot Institute of America define a un robot como: 'Un manipulador reprogramable e multifuncional deseñado para trasladar materiais, pezas, ferramentas ou aparellos específicos a través dunha serie de movementos programados para levar a cabo unha variedade de tarefas'. Os robots son capaces de realizar tarefas repetitivas de formamáis rápida, barata e precisa que os seres humanos. Dise que un robot ten intelixenciaartificial (I.A.) debido a que ten a capacidade de obter información da súa contorna e enfunción desta actuar. Considérase a un robot como un axente autónomo intelixentecando cumpre os seguintes requisitos:

- Autonomía: O sistema de navegación reside na propia máquina, que debe operar sen

conexión física a equipos externos.

- Intelixencia: O robot posúe capacidade de razoar ata o punto de ser capaz de

tomar as súas propias decisións e de seleccionar, fusionar e integrar as medidas das súas

sensores.

Poderiamos aproximarnos a unha definición de Robótica como: o deseño, fabricación e utilización de máquinas automáticas programables co fin derealizar tarefas repetitivas como o ensamble de automóbiles, aparellos, etc. e outrasactividades. Segundo Isaac Asimmov, a Robótica é a tecnoloxía aplicada aos robots.

 2.- CARACTERÍSTICAS DUN ROBOT

 - A precisión que teñen á hora de realizar unha acción ou movemento.

- A capacidade de carga, en quilogramos que o robot pode manexar.


- O grao de liberdade que teñen cos seus movementos. Adoita coincidir co non de articulacións que ten o robot.

- O sistema de coordenadas que especifica a que direccións se realizasen os seus movementos e posicións. Estas poden ser coordenadas cartesianas (x,e,z), cilíndricas, etc.

 

  - Sensores de temperatura:

Un exemplo son os termistores: trátase de resistencias cuxo valor ascende con a temperatura (termistor PTC) ou ben diminúe coa temperatura (termistor NTC). Por tanto, depende da temperatura que o termistor permita ou non o paso dacorrente polo circuíto de control do sistema. O símbolo e a aparencia dun termistor.                   

 

                 

  

•  Sensores de posición:

Entre outros temos:

- Finais de carreira: Trátase dun interruptor que consta dunha pequena peza móbil e dunha peza fixa que se chama NA, normalmente aberto, ou NC, normalmente pechado.

-Magnéticos: Detectan os campos magnéticos que provocan os imáns ou as correntes eléctricas. O principal é o chamado interruptor Reed; consiste nun par

• Sensores de posición:

Entre outros temos:

- Finais de carreira: Trátase dun interruptor que consta dunha pequena peza móbil e dunha peza fixa que se chama NA, normalmente aberto, ou NC, normalmente pechado.

-Magnéticos: Detectan os campos magnéticos que provocan os imáns ou as correntes eléctricas. O principal é o chamado interruptor Reed; consiste nun par de láminas metálicas de materiais ferromagnéticos metidas no interior dunha cápsula que se atraen en presenza dun campo magnético, pechando o circuíto.O interruptor Reed pode substituír aos finais de carreira para detectar a posición dun elemento móbil, coa vantaxe de que non necesita ser empuxado fisicamente polo devandito elemento senón que pode detectar a proximidade sen contacto directo.

-Ópticos: Detectan a presenza dunha persoa ou dun obxecto que nterrumpen o feixe de luz que lle chega ao sensor.Os principais sensores ópticos son as fotorresistencias, as LDR.

- Sensores de humidade

Baséanse en que a auga non é un material illante como o aire senón que ten unhacondutividade eléctrica. Por tanto un par de cables eléctricos espidos (sen cinta illante recubríndoos) van conducir unha pequena cantidade de corrente se o ambiente é húmido; se colocamos un transistor en zona activa que amplifique esta corrente temos un detector de humidade.

              

- Sensores de son

Mediante un difragma que ao moverse polas ondas sonoras, despraza a placa dun condensador facendo variar a súa capacidade.

                   

 

Androides:

Os androides son dispositivos que se parecen e actúan como seres humanos. Os robots de hoxe en día veñen en todas as formas e tamaños, pero fóra dos robots que aparecen nas feiras e espectáculos, non se parecen ás persoas e por tanto non son androides. Actualmente, os androides reais só existen na imaxinación e nas películas de ficción.













 Móbiles:

Os robots móbiles están provistos de patas, rodas ou orugas que os capacitan para desprazarse de acordo á súa programación. Elaboran a información que reciben a través de os seus propios sistemas de sensores e empréganse en determinado tipo de instalacións industriais, sobre todo para o transporte de mercadorías en cadeas de produción e almacéns. Tamén se utilizan robots deste tipo para a investigación en lugares de difícil acceso ou moi distantes, como é o caso da exploración espacial e das investigacións ou rescates submarinos.


Industriais:

os robots industriais son dispositivos mecánicos e electrónicos destinados a realizar de forma automática (sen a intervención humana) determinados procesos de fabricación ou manipulación. Os robots industriais, na actualidade, son con moito os máis frecuentemente atopados. Xapón e Estados Unidos lideran a fabricación e consumo de robots industriais sendo Xapón o número uno.

Os robots industriais xorden pola necesidade de:

- Fabricar produtos de maneira económica.

- Que os produtos sexan de calidade.

- Que dun mesmo produto póidanse elixir moitas opcións.

Como exemplo, pensa nun automóbil, dun mesmo modelo, podes elixir, a cor, o
número de portas, o tipo de lamias, con ou sen alerón e todas as opcións de acabado interior. Unha fábrica de coches, que constrúe cada día uns mil coches, cada un cos seus distintas opcións, necesita utilizar robots para que estes coches podámolos comprar a
un prezo alcanzable e teñamos garantía do seu funcionamento.

Robots para prótesis médicas:

Son las prótesis robóticas y los recientes robots de asistencia en quirófano (como el robot cirujano Da Vinci)